ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن جلد 14

مشخصات کتاب

سرشناسه : بیستونی ، محمد، ‫1337 -

عنوان و نام پدیدآور : ‫تفسیر مجمع البیان جوان (برگرفته از تفسیر مجمع البیان طبرسی «ره») / تالیف محمد بیستونی.

مشخصات نشر : قم : بیان جوان؛ مشهد: آستان قدس رضوی، شرکت به نشر ‫، ‫1390 .

مشخصات ظاهری : 10ج.

شابک: ‫دوره ‫ ‫ 978-600-228-058-9 : ؛ ‫ج.1 ‫ 978-600-228-057-2 : ؛ ‫ج.2 ‫ 978-600-228-059-6: ؛ ‫ج.3 ‫: ‫ 978-600-228-062-6 ؛ ‫ج.4 ‫: 978-600-228-610-9 ؛ ‫ج.5 ‫ 978-600-228-060-2: ؛ ‫ج.6 ‫: ‫ 978-600-228-063-3 ؛ ‫ج.7 ‫: ‫ 978-600-228-064-0 ؛ ‫ج.8 ‫ 978-600-228-087-9: ؛ ‫ ج.9 ‫: 978-600-228-066-4 ‮ ؛ ‫ج.10 ‫ 978-600-228-088-6:

وضعیت فهرست نویسی : فیپا

یادداشت: نویسنده برای تهیه این کتاب از ترجمه علی کرمی بر کتاب مجمع البیان استفاده کرده است .

یادداشت: چاپ قبلی: فراهانی ‫، 1381 - 1382( 30ج.).

یادداشت: ج. 2 - 10 (چاپ اول: 1390) (فیپا).

مندرجات : ‫ج. 1. شامل جزءهای 1 و 2 و 3 ‫.- ج. 2. شامل جزءهای 4 و 5 و 6 .- ج.3. شامل جزءهای 7و 8 و 9.- ج.4. شامل جزء های 11،10 و 12 ‫.- ج. 5. شامل جزءهای 13 و 14 و 15 .-ج. 6. شامل جزءهای 16 و 17 و 18.-ج.7. شامل جزء های 19 و 20 و 21.-ج.8. شامل جزءهای 22 و 23 و 24.-ج.9. شامل جزء های 25 و 26 و 27.-ج.10. شامل جزء های 28و 29 و 30

موضوع : تفاسیر شیعه -- قرن 14

شناسه افزوده : کرمی ، علیرضا، 1340 -، مترجم

شناسه افزوده : ‫طبرسی، فضل بن حسن، 468؟ - 548ق. . مجمع البیان فی تفسیر القرآن.

شناسه افزوده : شرکت به نشر ( انتشارات آستان قدس رضوی)

رده بندی کنگره : ‫ BP98 ‮ ‫ /ب 95ت 76 1390

رده بندی دیویی : ‫ 297/179 ‮

جلد چهاردهم

ادامه سوره نحل … ص: 3

اشاره

- جزء چهاردهم

سوره النحل (16): آیات 66 تا 70 … ص: 3

اشاره

وَ إِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعامِ لَعِبْرَهً نُسْقِیکُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبِینَ (66) وَ مِنْ ثَمَراتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَراً وَ رِزْقاً حَسَناً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَهً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (67) وَ أَوْحی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ (68) ثُمَّ کُلِی مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَهً لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (69) وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاکُمْ وَ مِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ (70)

ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 14، ص: 4

ترجمه … ص: 4

و شما را در چارپایان، پندی و اندرزی است. از آنچه در شکم آنهاست، از میان سرگین و خون، شیر خالص که برای خورندگان، گواراست، شما را می نوشانیم. و از ثمر درخت نخل و انگور، شراب و رزق نیکو بدست می آورید، در این کار، دلیلی است برای مردم عاقل. و پروردگارت بزنبور عسل الهام کرد که از کوه ها و درختان و خانه هایی که از شاخ و برگ انگور می سازند خانه بگیرد. سپس از همه ثمرها بخورد و راههای هموار خدا را بپیماید. از شکم زنبور نوشابه ای به رنگهای مختلف، خارج میشود که در آن برای مردم شفاست. در این کار، برای مردمی که بیندیشند، دلیلی واضح است.

خداوند شما را آفرید، سپس شما را می میراند. برخی از شما به پست ترین دوره های عمر می رسید، تا پس از علم چیزی ندانید. خداوند دانا و قادر است.

قرائت … ص: 4

نسقیکم: نافع و ابن عامر و ابو بکر از عاصم و یعقوب و سهل، در اینجا و در سوره مؤمنین، بفتح نون و دیگران بضم نون خوانده اند. ابو جعفر در سوره مؤمنین به تاء خوانده است.

برخی گویند: میان «سقیت و اسقیت» فرقی است، زیرا «سقیته» یعنی:

آب را به او خورانیدم و «اسقیته» یعنی آب را در دسترس او قرار دادم. برخی گویند:

«سقیته ماء و اسقیته» یعنی: از خداوند سؤال کردم که او را آب دهد. شعر زیر بر اساس همین معنی است:

و اسقیه حتی کاد مما ابثه تکلمنی احجاره و ملاعبه

یعنی: برای او از خداوند طلب آب می کنم، تا آنجا که از اندوه من نزدیک است سنگها و بازیگاهایش با من تکلم کنند.

برخی گویند: هر گاه یک بار آبش